معرفی انواع عفونت چشم + راه درمان

عفونت چشم زمانی رخ می دهد که میکروارگانیسم های مضر (باکتری ها، قارچ ها و ویروس ها) به هر قسمت از کره چشم یا بافت اطراف آن، از جمله سطح شفاف جلویی چشم (قرنیه) و غشای نازک پوشش خارجی چشم و پلک های داخلی (ملتحمه) حمله کنند.

علائم عفونت چشم

علائم شایع عفونت چشم عبارتند از:

• قرمزی چشم
• درد
• ترشحات چشم
• چشمان خیس
• خشکی چشم
• حساسیت به نور
• تورم چشم
• تورم دور چشم
• خارش
• تاری دید

اگر به عفونت چشم مشکوک هستید، همیشه باید برای معاینه معمول چشم به چشم پزشک مراجعه کنید. تلاش برای تشخیص خود بیماری می تواند درمان موثر را به تاخیر بیندازد و به طور بالقوه باعث از دست دادن بینایی دائمی شود.

انواع مختلفی از عفونت های چشمی وجود دارد، و چشم پزشک یا پزشک عمومی شما باید نوع خاصی از عفونت چشمی را که دارید تعیین کند تا درمان مناسب را تجویز کند.

پزشک شما ممکن است از ناحیه آسیب دیده چشم نمونه برداری کند تا در صورت وجود، نوع عفونت شما را ارزیابی کند. این می تواند به تعیین موثرترین درمان، مانند آنتی بیوتیکی که نوع دقیق باکتری عامل عفونت را هدف قرار می دهد، کمک کند.

علل و انواع عفونت چشم

نمونه هایی از عفونت های چشمی ویروسی، قارچی و باکتریایی عبارتند از:

ورم ملتحمه

انواع رایج ورم ملتحمه عفونی اغلب منشأ ویروسی یا باکتریایی دارند. نوزادان همچنین ممکن است به عفونت چشم ملتحمه (کانژونکتیویت گنوکوکی و کلامیدیایی) در هنگام تولد مبتلا شوند، زمانی که مادر یک عفونت مقاربتی داشته باشد.

سایر عفونت های ویروسی چشم (کراتیت ویروسی)

علاوه بر ورم ملتحمه شایع، سایر عفونت های ویروسی چشم شامل تبخال چشمی است که با قرار گرفتن در معرض ویروس هرپس سیمپلکس رخ می دهد.

کراتیت قارچی

این نوع عفونت چشم در سال 2006 زمانی که یک محلول لنز تماسی متوقف شده با شیوع بیماری در بین دارندگان لنز تماسی مرتبط شد، به سرفصل های جهانی تبدیل شد. عفونت قارچی چشم توسط قارچ Fusarium که معمولاً در مواد آلی یافت می شود، ایجاد می شود. این قارچ و سایر قارچ ها می توانند از راه های دیگری مانند ضایعه نافذ از شاخه درخت به چشم حمله کنند.

کراتیت آکانتامبا

افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می کنند در معرض خطر یک عفونت انگلی جدی به نام کراتیت آکانتاموبا هستند که می تواند به چشم حمله کند و بینایی را تهدید کند. به همین دلیل است که استفاده کنندگان از لنزهای تماسی باید نکات ایمنی خاصی را رعایت کنند، مانند اجتناب از شنا در حین استفاده از لنز.

اگر هنگام شنا یا استراحت در آبگرم از لنزهای تماسی استفاده می‌کنید، حتماً بلافاصله پس از آن لنزهای خود را بردارید و ضدعفونی کنید. زیرا استفاده از لنزهای تماسی خطر ابتلا به عفونت های قارچی و باکتریایی چشم را افزایش می دهد و توصیه می شود مراقبت مناسب از لنزهای تماسی انجام شود.

تراخم

عفونت چشمی جدی به نام تراخم که با کلامیدیا تراکوماتیس مرتبط است، یکی از علل اصلی نابینایی در برخی از نقاط جهان است. عفونت توسط مگس ها در محیط های غیربهداشتی منتقل می شود و عفونت مجدد یک مشکل شایع است. تراخم معمولاً پلک داخلی را درگیر می کند که شروع به زخم شدن می کند. سپس زخم شدن منجر به تراخم می شود که معمولاً پلک داخلی را آلوده می کند که شروع به زخم شدن می کند.

سپس این زخم باعث می شود که پلک “غلط کند” و مژه ها شروع به چریدن کرده و بافت قرنیه را از بین می برند و در نتیجه باعث کوری دائمی می شود. بهداشت خوب و در دسترس بودن درمان هایی مانند آنتی بیوتیک های خوراکی برای کنترل تراخم ضروری است.

اندوفتالمیت

اندوفتالمیت که معمولاً توسط باکتری ایجاد می شود، یک عفونت جدی در داخل چشم است. شایع ترین علت اندوفتالمیت آسیب نافذ چشم است. همچنین می تواند از عوارض نادر جراحی های چشم مانند جراحی آب مروارید باشد. درمان فوری پزشکی با آنتی بیوتیک های قوی برای جلوگیری از از دست دادن شدید بینایی یا اجتناب از کوری ناشی از اندوفتالمیت مورد نیاز است.

عوارض ناشی از عفونت چشم

عفونت همچنین می‌تواند قسمت‌های داخلی پلک بالا و پایین را تحت تاثیر قرار دهد و گل‌چشمی یا شالازیون ایجاد کند. از مالیدن یا ترکیدن گل مژه باید اجتناب شود، زیرا این امر می تواند باعث عفونت عمیق تر و جدی تر به نام سلولیت اربیتال شود.

سلولیت اربیتال عفونت بافت های اطراف کره چشم است. این یک اورژانس پزشکی است زیرا اگر به سرعت درمان نشود، می تواند باعث کوری، مننژیت و حتی مرگ شود.

این عفونت همچنین می تواند منجر به التهاب و انسداد سیستم تخلیه اشک چشم شود و باعث داکریوسیستیت شود.

عفونت همچنین می تواند یکی از دلایل زمینه ای زخم قرنیه باشد که شبیه آبسه در چشم است. در صورت عدم درمان، زخم قرنیه می تواند منجر به از دست دادن شدید بینایی شود.

درمان عفونت چشم

خوشبختانه، اغلب عفونت‌های باکتریایی چشمی رایج را می‌توان با قطره‌های چشمی آنتی‌بیوتیک یا پمادها و پدها به طور موثر درمان کرد.

بسیاری از عفونت های ویروسی شایع چشم خود به خود از بین می روند. در صورت عفونت شدید چشمی ویروسی، ممکن است قطره چشمی ضد ویروسی تجویز شود. برخی از عفونت های ویروسی چشم نیاز به تجویز دقیق قطره های چشمی استروئیدی برای کاهش التهاب همراه دارند.

بسته به علت زمینه ای عفونت چشم، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک ها یا داروهای ضد ویروسی را تجویز کند که از طریق دهان مصرف می شوند. اگر علائم شما بدتر شد یا تغییر کرد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.