لنزهای تماسی تجهیزات پزشکی هستند که برای اصلاح بینایی روی قرنیه اعمال می شوند. آنها بینایی بیماران نزدیک بین، دوربین، آستیگمات و پیرچشم را بهبود می بخشند. اغلب انعطاف پذیر هستند، آنها می توانند روزانه، ماهانه یا سالانه تمدید شوند. استفاده از آنها تابع قوانین بهداشتی دقیق است تا از بروز عوارض جلوگیری شود.
لنزهای تماسی می توانند ۲ نوع باشند:
- نرم
این لنزها به دلیل سهولت در استفاده، بیشترین تجویز را دارند (۹۸%)، اما در خطر عفونت هستند و باید با احتیاط استفاده شوند. آنها به صورت روزانه، دو هفته ای، ماهانه یا سالانه تمدید می شوند.
- سفت و سخت
لنزهای سفت و سخت نیاز به یک پیش زمینه سازگاری دارند، و استفاده از آنها آسان تر است، اما آنها اختلالات بینایی پیچیده تر را اصلاح می کنند (آستیگماتیسم و نزدیک بینی قابل توجه، قوز قرنیه). لنزهای سفت کمتر در معرض خطر عفونت هستند.
❌احتیاط ها و مراقبت های لازم برای لنز های نرم❌
برای جلوگیری از هرگونه عارضه باید از لنزهای نرم با رعایت تعدادی از معیارها استفاده شود.
- بهداشت: قبل از دست زدن دست ها را بشویید و خشک کنید
- عدم استفاده در شب: به استثنای برخی موارد، لنزها هرگز در شب استفاده نمی شوند
- عدم تماس با آب: هنگام دوش گرفتن یا شنا نباید از لنزهای نرم استفاده کرد
- اورژانس: هر مشکلی که با لنزهای تماسی مواجه می‌شوید (قرمزی، چشم دردناک، ناراحتی غیرعادی و غیره) باید به چشم‌پزشک مراجعه شود.
انواع لنزهای نرم
لنزهای تماسی نرم از سیلیکون یا سیلیکون و هیدروژل ساخته شده اند.
لنزها می توانند اشکال مختلفی داشته باشند، بسته به نقص بینایی که باید آنها را اصلاح کنند (و می توان آنها را با هم ترکیب کرد):
- تک کانونی: نزدیک بینی، دوربینی
- توریک: آستیگماتیسم
- چند کانونی: پیرچشمی
لنزهای سخت
لنزهای سخت از PMMA ساخته شده اند، ماده ای که بیشتر به عنوان پلکسی گلاس شناخته می شود. ماه های اول دشوار است زیرا لازم است چشم با این ماده ضخیم تر از لنزهای نرم سازگار شود.
این لنزها عموماً برای مواردی استفاده می‌شوند که لنزهای نرم مناسب نیستند (نزدیک‌بینی شدید، آستیگماتیسم قابل توجه، قوز قرنیه) و این مزیت را دارند که کمتر بیمار را در معرض خطر عفونت نسبت به لنزهای نرم قرار می‌دهند، زیرا ماده مورد استفاده در برابر اکسیژن نفوذپذیری بیشتری دارد.
نحوه گذاشتن و برداشتن لنزهای تماسی
احتیاط: استفاده از لنزها باید با دست های تمیز و خشک انجام شود.
نحوه گذاشتن: جهت لنز را بررسی کنید، سپس آن را روی نوک انگشت قرار دهید، به بالا نگاه کنید و قبل از تنظیم لنز آن را در قسمت پایین چشم قرار دهید.
برداشتن: دستان خود را بشویید سپس خشک کنید، به بالا نگاه کنید، انگشتان خود را روی قرنیه قرار دهید تا لنز بیرون بیاید، سپس آن را بین انگشتان خود فشار دهید تا آن را بردارید.
عوارض مربوط به استفاده از لنزهای تماسی
لنزها جسم خارجی برای چشم هستند. بنابراین می توانند منجر به عوارض شوند.
خطر جمع شدن اشک بین چشم و عدسی وجود دارد که به عنوان مخزن میکروب ها عمل می کند. علاوه بر این، با لنزهای نرم که در برابر اکسیژن نفوذ ناپذیر هستند، “تنفس” قرنیه مختل می شود که باعث ایجاد عفونت می شود.
عفونت یا آبسه قرنیه
عفونت قرنیه عارضه ای است که هنگام استفاده از لنزهای تماسی باید از آن ترسید. قرمزی، درد و از دست دادن بینایی موارد اورژانسی هستند که نیاز به مراجعه به چشم پزشک دارند.
✅درمان و پیشگیری:
درمان عفونت قرنیه با قطره های چشمی آنتی بیوتیکی است. آبسه ها بدون درمان می توانند منجر به نابینایی شوند. برای جلوگیری از عفونت آبسه، باید هر یک از قوانین استفاده را رعایت کنید.
نئوواسکولاریزاسیون
نئوواسکولاریزاسیون قرنیه عفونتی است که نشان می دهد چشم شما به دلیل لنزهای تماسی نرم بیش از حد از تنگی نفس رنج برده است.
✅درمان و پیشگیری:
این عارضه در معرض خطر آبسه قرار می گیرد و می تواند منجر به عدم تحمل دائمی لنز شود. برای جلوگیری از آن نباید بیش از 7 تا 10 ساعت در روز از لنز استفاده کرد و حداقل یک روز در هفته بدون لنز استراحت کرد و اجازه داد قرنیه در شب و آخر هفته نفس بکشد.
