جراحی عیوب انکساری چشم در مشهد

جراحی انکساری شامل مجموعه‌ای از تکنیک‌های جراحی است که هدف آن اصلاح ناهنجاری‌های انکساری چشم مانند نزدیک‌بینی، دوربینی یا آستیگماتیسم و ​​در برخی موارد پیرچشمی است. این جراحی برای رهایی از لنز یا عینک نیز استفاده می شود. هنگامی که انکسار چشم ناقص باشد، اختلالات بینایی ظاهر می شود. در برخی موارد، جراحی انکساری ممکن است با استفاده از تکنیک های لیزر یا قرار دادن ایمپلنت توصیه شود.

دو نوع تکنیک وجود دارد:

۱-جراحی قرنیه (لیزر اگزایمر یا لیزر فمتوسکند)

با استفاده از لیزر، قدرت انکساری چشم با تغییر شکل قرنیه تغییر می کند. لیزر بر روی سطح چشم ( ترنس پی آر کی ) یا تحت برش فلپ قرنیه با استفاده از لیزر فمتوسکند ( فمتو لیزیک ) اعمال می شود. این تکنیک ها برای نزدیک بینی کم تا متوسط، آستیگماتیسم متوسط ​​و دوربینی کم تا متوسط ​​استفاده می شود.

۲-کاشت لنز داخل چشمی

این تکنیک ها برای نزدیک بینی بالا و دوربینی مرتبط یا غیر مرتبط با آستیگماتیسم و ​​برای پیرچشمی پیشرفته استفاده می شود. آنها شامل قرار دادن ایمپلنت های مصنوعی در داخل چشم هستند.

تعریف جراحی عیوب انکساری چشم

قدرت انکسار چشم برای کیفیت خوب بینایی ضروری است. این مربوط به تغییر مسیر پرتوهای نور است، به طوری که آنها دقیقا به سطح شبکیه می رسند، جایی که تصویر قبل از انتقال به مغز شکل می گیرد. انکسار توسط دو عدسی طبیعی تضمین می شود. بیرونی ترین آن قرنیه است که حدود ۲/۳ قدرت انکساری را تامین می کند. معمولاً شعاع انحنای ثابتی دارد و شکل نیمکره ای به خود می گیرد. پس از شکسته شدن توسط قرنیه، پرتوهای نور به عدسی می رسند.

وقتی قرنیه یا عدسی غیرطبیعی باشد، انکسار به درستی انجام نمی شود و مشکلات بینایی ظاهر می شود. بسته به نقص انحنای قرنیه، می تواند نزدیک بینی، دوربینی یا آستیگماتیسم باشد. علاوه بر این، زمانی که لنز توانایی تغییر شکل خود را از دست می‌دهد، تحت تأثیر افزایش سن، بیمار دچار پیرچشمی می‌شود، وضعیتی که عمدتاً دید نزدیک را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

جراحی انکساری شامل تمام مداخلاتی است که با هدف بازگرداندن قدرت انکساری طبیعی به چشم انجام می شود. این ممکن است شامل اصلاح انحنای قرنیه با استفاده از لیزر یا جایگزینی لنز با ایمپلنت مصنوعی (کاشت لنز داخل چشمی) باشد که ضمن اصلاح پیرچشمی، نقص بینایی از قبل موجود در بیمار را نیز در نظر می‌گیرد.

انواع جراحی عیوب انکساری

روش های لیزری

سه نوع عملیات اصلی لیزری وجود دارد: لیزیک، PKR و اسمایل.

لیزیک و PRK شامل مداخله در لایه میانی قرنیه، برای اصلاح شعاع انحنای قرنیه با تغییر بافت‌ها با استفاده از انرژی پرتو لیزر است.

هنگامی که عمل لیزیک انجام می شود، بوسیله برش لیزری یک فلپ در قرنیه ایجاد می شود. در پایان عمل، فلپ استرومایی دوباره در جای خود قرار می گیرد. در مورد PRK ، پزشک به آرامی بخش کوچکی از اپیتلیوم را جدا می‌کند که سپس در مرحله بعد از عمل بازسازی می‌شود. علاوه بر این، PRK لایه های استرومایی کم عمق تر از لیزیک را هدف قرار می دهد.

در روش اسمایل بوسیله فمتولیزر دو برش در ضخامت قرنیه به شکل یک عدسی ایجاد می شود و این عدسی از برش کوچکی در سطح قرنیه خارج می شود. ویژگی های این قطعه که باید حذف شود به نوع اختلال بینایی و شماره چشم بستگی دارد.

قرار دادن ایمپلنت (کاشت لنز داخل چشمی)

در برخی موارد، قرار دادن ایمپلنت لنز (کاشت لنز داخل چشمی) به جراحی لیزر ارجحیت دارد. به ویژه، این نوع عمل، اصلاح پیرچشمی را که تحت تأثیر سن و همچنین نقص بینایی از قبل موجود در بیمار ظاهر شده است، ممکن می سازد. امروزه تعداد زیادی ایمپلنت مختلف وجود دارد. همیشه بر اساس تجزیه و تحلیل های انجام شده در طول ارزیابی قبل از عمل با بیمار سازگار می شود، آنها به ویژه می توانند تک کانونی (تصحیح در یک فاصله معین)، دو کانونی (۲ فاصله) یا سه کانونی باشند.

اندیکاسیون ها و موارد منع جراحی انکساری

امروزه طیف گسترده ای از تکنیک های جراحی انکساری وجود دارند که یافتن راه حلی متناسب با هر مورد عیب انکساری را ممکن می سازد. با این حال، انجام یک ارزیابی دقیق قبل از عمل برای این امر ضروری است.

اهداف این ارزیابی: تعیین درجه اصلاح لازم برای اصلاح با لیزر یا ویژگی های ایمپلنت، در نظر گرفتن سبک زندگی بیمار، تشخیص موارد منع مصرف احتمالی و غیره. سپس این بر عهده پزشک است که مناسب ترین راه حل را به بیمار ارائه دهد.

کاشت لنز عموماً در پیرچشمی ها توصیه می شود، زیرا درمان این اختلال بینایی تحت تأثیر افزایش سن ظاهر می شود و در عین حال اصلاح نزدیک بینی، دوربینی یا اشکال خاصی از آستیگماتیسم را ممکن می سازد.

هنگامی که ترجیحاً یک روش لیزری ترجیح داده می شود، لازم است که مناسب ترین آن را انتخاب کنید. بنابراین زمانی که قرنیه نازک است بهتر است از پی آر کی به جای لیزیک استفاده شود. با وجود تمام مزایایی که لیزیک از نظر نتیجه و بهبودی دارد، می تواند منجر به خشکی چشم شدیدتر در ماه های اول نسبت به پی آر کی شود.

بهبودی و پیگیری های بعد از جراحی انکساری

چه روش لیزر باشد و چه روش کاشت ایمپلنت (لنز داخل چشمی)، مداخلات در اکثریت قریب به اتفاق موارد تحت بی حسی موضعی انجام می شود. برای این کار، بیشتر اوقات از یک قطره چشمی خاص استفاده می شود.

اکثر افراد تحت عمل می توانند در همان روز با همراهی یکی از عزیزان خود به خانه بروند. مدت زمان متوسط ​​این روش ها ۱۵ دقیقه است و دوره بعد از عمل تا حد زیادی به تکنیک مورد استفاده بستگی دارد. با این حال، معمولاً بیمار برای چند ساعت یا چند روز احساس ناراحتی می کند و دید موقتاً تار می شود.

حساسیت موقت به نور، اشک ریزش یا خشکی چشم نیز از پیامدهای مکرر این نوع جراحی در روزهای اول پس از عمل است. بسته به مداخلات، بیمار می تواند روز بعد (لیزیک، اسمایل) یا ظرف یک هفته (PRK، کاشت لنز ) فعالیت حرفه ای خود را از سر بگیرد.

مراقبت های بعد از عمل عمدتاً مبتنی بر استفاده از قطره های چشمی آنتی بیوتیک و ضد التهابی است. در همه موارد، از سرگیری فعالیت‌های بدنی و رانندگی توسط پزشک مشخص می‌شود. بسته به نوع مداخله و ویژگی های بیمار، پس از آن چند روز تا چند هفته طول می کشد تا بینایی کامل و مناسب به دست آید.

❌خطرات و عوارض❌

هیچ جراحی بدون خطری وجود ندارد. با این وجود، عوارض جدی  در جراحی انکساری بسیار نادر است. خطر اصلی جراحی انکساری عفونت است. در کمتر از ۰.۵ درصد موارد برای قرار دادن ایمپلنت لنز اتفاق می افتد. به طور کلی پیگیری دقیق درمان و دستورالعمل های بعد از عمل برای جلوگیری از عوارض کافی است. با این وجود، بیمار باید علائم غیرطبیعی (درد زیاد، ترشح، قرمزی، از دست دادن حدت بینایی و غیره) را تحت نظر داشته باشد و در صورت لزوم در تماس با پزشک دریغ نکند.